در فیلم من مادر هستم به موضوعی پرداخته شده که از موضوعات بسیار مهم جامعه کنونی ما نیست اگر چه در این فیلم نحوه ارتباط والدین بر فرزند خانواده تاثیر گذار بوده اما مردم ما نیاز به فیلمهای شاد و متنوع وهمچنین آموزنده از نوع دیگری دارند که کارگردان محترم به طرز بدی به این موضوع پرداخته و در واقع با اعصاب و روان بیننده بازی کرده که این مطلب در خور سینمای ایران نیست.پس امیدواریم کارگردانان ایرانی با موضوعاتی به مراتب بهتر و روانتر به معقوله آموزش در فیلمهای ایرانی بپردازند تا بینندگان این فیلمها بهتر از این فیلمها استقبال کنند ونه بواسطه اعلام اینکه این فیلمها احتمالا اکران نمی شوند. 

نصری زادمقدم